Beeldverhaal geheim van de gucci koffer

Beeldverhaal Het geheim van de Gucci-koffer

Een aantal foto's heeft een link naar extra materiaal, zoals YouTubes. Copyright foto's: Salzburg Landesarchiv, Nationaal Archief Den Haag, Burg Burghausen, Österreichische Nationalbibliothek, Nicola Perscheid, Sebastiaan ter Burg & Wikimedia Commons

Comtesse Margarethe Henckel von Donnersmarck in 1899. Ze is 28 en leeft bij Königshütte, Opper-Silezië in paleis Siemianowicz. Ze is katholiek, en behoort tot de Habsburgse aristocratie.	De familie Von Donnersmarck heeft een katholieke en een protestantse tak. Beide bezitten in Silezië een aantal kolenmijnen en hoogovens.
Na een jeugd in paleis Siemianowicz, werd paleis Krowiarki, het ouderlijk huis van Margarethe.	De ouders van Margarethe hebben ieder een enorm vermogen geërfd.
Margarethe houdt van tekenen en lekker eten.	Ze gaat zelden op reis, en stuurt haar moeder dagelijks briefjes als die afwezig is.
Op haar 29e gaat ze met haar zus naar Abbazia (nu Kroatisch Opatija)	In villa Rosalia, Abbazia (een huis van haar grootmoeder) ontmoet ze in 1900 Sándor Szapáry, een Hongaarse graaf en commandant van de huzaren.
Sándor Szapáry leeft in Wenen, maar komt uit Pressburg (nu Bratislava)	Margarethe Henckel von Donnersmarck & Sándor Szapáry voorjaar 1900
Graaf Hans Wilczek, jachtvriend van Sándor, speelde een rol bij hun ontmoeting.	Graaf en gravin Szapáry
Na hun huwelijk beginnen ze een kasteel te bouwen bij Ramingstein in de Lungau, Oostenrijk. Ze maken gebruik van vakmensen uit de buurt.	Sándor overlijdt in 1904, Margit staat er alleen voor, met twee kleine kinderen: Béla en Jolanta. Haar kasteel is niet af.
Intussen heeft haar vader een derde paleis gebouwd in Silezië, Brynek.	Met aquarellen laat ze zien hoe haar kasteel afgebouwd moet worden. Het tegenovergestelde van Brynek.
Ze houdt het simpel. En zorgt dat er veel ramen en doorkijkjes zijn.	De weduwe Szapáry gebruikt haar fortuin ook om de Lungau welvarender te maken.
Margit laat een lagere school bouwen voor de kinderen van Ramingstein.	Het enorme fortuin van de broers Hugo II, Lazarus en Artur (vlnr) Henckel von Donnersmarck vermindert snel, zeker na WOI. Lazarus is een voorvader van Florian Henckel von Donnersmarck, de cineast (Das Leben der Anderen).
De protestantse tak van de familie wordt steeds welvarender. Guido werd een van de rijkste mannen van Duitsland.	Dit is een van Guido's huizen aan de Champs Elysées in Parijs: Hotel Païva.
De eerste vrouw van Guido Henckel von Donnersmarck, Blanche, liet Hotel Païva bouwen.	Blanche werd tussen 1848 en 1860 bekend als La Païva, een van de grootste courtisanes van Parijs. De 14e Earl van Derby was een van haar aanbidders. Daarna ontmoette ze Guido.
In Finstergrün verzamelt Margit in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog 14e en 15e eeuwse kunstvoorwerpen, zoals deze fantasie-olifant.	Bruidskisten, tafels, stoelen en kasten vullen steeds meer ruimtes van Finstergrün.
Margit Szapáry verliest in WO I veel geld door Oostenrijkse oorlogsobligaties te kopen. Maar er is nog iets over van haar fortuin.	De in 1918 teruggekeerde Lungauer soldaten steunt ze door boerderijen voor ze te kopen.
Als Margit geldzorgen krijgt, maakt ze van haar museale huis een pension. Er komen veel Engelse dames die houden van de 'gothic' sfeer van kasteel Finstergrün.	Als katholieke monarchistische aristocraat sympathiseert Margit in de jaren 30 met de Standenstaat.
Maar ze schrijft ook een artikel in de Engelse Spectator met een waarschuwing tegen de agressie van Duitsland.	De Engelse Isabel du Cane uit Fittleworth, Sussex is sinds de jaren 20 hecht bevriend met Margit. Zij lokt Engelse pensiongasten naar Finstergrün, zoals haar nichtje Rosemary Murray. Die waardeerde de anti-nazi sfeer in het kasteel.
Minister-President Schuschnigg bezoekt in 1937 de Lungau. Hij overnacht in Finstergrün. Bij de Anschluss in 1938 wordt hij door Hitler naar Oranienburg gestuurd.	De dochter van Margit, Jolanta, werd jeugd-verpleegkundige. Ze studeerde in Engeland, trouwde niet en bleef bij haar moeder wonen. Ze verzamelt ansichtkaarten.
Göring is vanaf zijn 5e jaar elke vakantie bij zijn peetvader in de Lungau.	Göring bewondert de volgens hem 'Germaanse' inrichting van Finstergrün, en wil een hemelbed 'kopen' van Margarethe.
Margarethe verlaat haar kasteel een maand vóór de Anschluss en reist naar Boedapest en Merano.	Göring maakt een triomftocht door de Lungau, en wil Margit bezoeken. Ze is er niet.
Göring is zijn jachthuis, Carinhall, aan het inrichten. Germaans.	Margit heeft een hypotheek. Göring zet de bank onder druk om haar die te laten aflossen. Ze besluit een veilinghuis te benaderen.
Margit veilt nu haar héle inboedel, en snijdt Göring de pas af. Niet lang daarna overlijdt ze, voorjaar 1943. De Lungau loopt uit om 'hun' Gräfin te begraven.	Margits kinderen, Béla en Jolanta, erven het kasteel. Ze verkopen het in 1972 aan het christelijk jeugdwerk van Oostenrijk.
Béla Szapáry is na de vroege dood van zijn vader vanaf zijn 6e in het Hongaarse Pressburg opgevoed, bij familie. Hij leeft daarna tot 1944 als verzekeringsagent in Boedapest.	Béla Szapáry trouwt in 1942 met barones Ursula von Richthofen. Ze is de weduwe van de Nederlandse ambassadeur in Berlijn, Peking en Boedapest, baron de Vos van Steenwijk. Haar moeder, Wally, had een Gestapo-villa in Potsdam.
De dochter van Ursula en Béla, Yvonne, trouwt op 18.4.1966 in Den Haag. Half vorstelijk Europa is aanwezig. Prins Philip staat helemaal links, haar ouders rechts.	Karl von Hessen's vader Christoph was een medewerker van Göring. Hij leidde de FA en was piloot. Karls' moeder Sophia is de zus van Prins Philip.
Yvonne en Karl von Hessen gaan zijn voorouderlijk slot Friedrichshof beheren. Dat werd een luxe golf-hotel nadat het een tijd het hoofdkwartier voor de Amerikanen was na 1945.	Finstergrün is vanaf de jaren '70 een vakantieoord voor christelijke jongeren gebleven.
Als moeder Ursula is overleden, ruimt de familie de zolder op. Deze koffer belandt in 2004 bij Sotheby's Amsterdam. Er zat een verhaal in.	Bij de koffer hoorden albums met beschreven ansichtkaarten. Zo startte een reis door 150 jaar Europa.
Het hemelbed werd bij de veiling van 1941 gekocht door Dr. Kreisel voor Burg Burghausen in München. Daar staat het tot op de dag van vandaag.

Comtesse Margarethe Henckel von Donnersmarck in 1899. Ze is 28 en leeft bij Königshütte, Opper-Silezië in paleis Siemianowicz. Ze is katholiek, en behoort tot de Habsburgse aristocratie.

De familie Von Donnersmarck heeft een katholieke en een protestantse tak. Beide bezitten in Silezië een aantal kolenmijnen en hoogovens.

Na een jeugd in paleis Siemianowicz, werd paleis Krowiarki, het ouderlijk huis van Margarethe.

De ouders van Margarethe hebben ieder een enorm vermogen geërfd.

Margarethe houdt van tekenen en lekker eten.

Ze gaat zelden op reis, en stuurt haar moeder dagelijks briefjes als die afwezig is.

Op haar 29e gaat ze met haar zus naar Abbazia (nu Kroatisch Opatija)

In villa Rosalia, Abbazia (een huis van haar grootmoeder) ontmoet ze in 1900 Sándor Szapáry, een Hongaarse graaf en commandant van de huzaren.

Sándor Szapáry leeft in Wenen, maar komt uit Pressburg (nu Bratislava)

Margarethe Henckel von Donnersmarck & Sándor Szapáry voorjaar 1900

Graaf Hans Wilczek, jachtvriend van Sándor, speelde een rol bij hun ontmoeting.

Graaf en gravin Szapáry

Na hun huwelijk beginnen ze een kasteel te bouwen bij Ramingstein in de Lungau, Oostenrijk. Ze maken gebruik van vakmensen uit de buurt.

Sándor overlijdt in 1904, Margit staat er alleen voor, met twee kleine kinderen: Béla en Jolanta. Haar kasteel is niet af.

Intussen heeft haar vader een derde paleis gebouwd in Silezië, Brynek.

Met aquarellen laat ze zien hoe haar kasteel afgebouwd moet worden. Het tegenovergestelde van Brynek.

Ze houdt het simpel. En zorgt dat er veel ramen en doorkijkjes zijn.

De weduwe Szapáry gebruikt haar fortuin ook om de Lungau welvarender te maken.

Margit laat een lagere school bouwen voor de kinderen van Ramingstein.

Het enorme fortuin van de broers Hugo II, Lazarus en Artur (vlnr) Henckel von Donnersmarck vermindert snel, zeker na WOI. Lazarus is een voorvader van Florian Henckel von Donnersmarck, de cineast (Das Leben der Anderen).

De protestantse tak van de familie wordt steeds welvarender. Guido werd een van de rijkste mannen van Duitsland.

Dit is een van Guido's huizen aan de Champs Elysées in Parijs: Hotel Païva.

De eerste vrouw van Guido Henckel von Donnersmarck, Blanche, liet Hotel Païva bouwen.

Blanche werd tussen 1848 en 1860 bekend als La Païva, een van de grootste courtisanes van Parijs. De 14e Earl van Derby was een van haar aanbidders. Daarna ontmoette ze Guido.

In Finstergrün verzamelt Margit in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog 14e en 15e eeuwse kunstvoorwerpen, zoals deze fantasie-olifant.

Bruidskisten, tafels, stoelen en kasten vullen steeds meer ruimtes van Finstergrün.

Margit Szapáry verliest in WO I veel geld door Oostenrijkse oorlogsobligaties te kopen. Maar er is nog iets over van haar fortuin.

De in 1918 teruggekeerde Lungauer soldaten steunt ze door boerderijen voor ze te kopen.

Als Margit geldzorgen krijgt, maakt ze van haar museale huis een pension. Er komen veel Engelse dames die houden van de 'gothic' sfeer van kasteel Finstergrün.

Als katholieke monarchistische aristocraat sympathiseert Margit in de jaren 30 met de Standenstaat.

Maar ze schrijft ook een artikel in de Engelse Spectator met een waarschuwing tegen de agressie van Duitsland.

De Engelse Isabel du Cane uit Fittleworth, Sussex is sinds de jaren 20 hecht bevriend met Margit. Zij lokt Engelse pensiongasten naar Finstergrün, zoals haar nichtje Rosemary Murray. Die waardeerde de anti-nazi sfeer in het kasteel.

Minister-President Schuschnigg bezoekt in 1937 de Lungau. Hij overnacht in Finstergrün. Bij de Anschluss in 1938 wordt hij door Hitler naar Oranienburg gestuurd.

De dochter van Margit, Jolanta, werd jeugd-verpleegkundige. Ze studeerde in Engeland, trouwde niet en bleef bij haar moeder wonen. Ze verzamelt ansichtkaarten.

Göring is vanaf zijn 5e jaar elke vakantie bij zijn peetvader in de Lungau.

Göring bewondert de volgens hem 'Germaanse' inrichting van Finstergrün, en wil een hemelbed 'kopen' van Margarethe.

Margarethe verlaat haar kasteel een maand vóór de Anschluss en reist naar Boedapest en Merano.

Göring maakt een triomftocht door de Lungau, en wil Margit bezoeken. Ze is er niet.

Göring is zijn jachthuis, Carinhall, aan het inrichten. Germaans.

Margit heeft een hypotheek. Göring zet de bank onder druk om haar die te laten aflossen. Ze besluit een veilinghuis te benaderen.

Margit veilt nu haar héle inboedel, en snijdt Göring de pas af. Niet lang daarna overlijdt ze, voorjaar 1943. De Lungau loopt uit om 'hun' Gräfin te begraven.

Margits kinderen, Béla en Jolanta, erven het kasteel. Ze verkopen het in 1972 aan het christelijk jeugdwerk van Oostenrijk.

Béla Szapáry is na de vroege dood van zijn vader vanaf zijn 6e in het Hongaarse Pressburg opgevoed, bij familie. Hij leeft daarna tot 1944 als verzekeringsagent in Boedapest.

Béla Szapáry trouwt in 1942 met barones Ursula von Richthofen. Ze is de weduwe van de Nederlandse ambassadeur in Berlijn, Peking en Boedapest, baron de Vos van Steenwijk. Haar moeder, Wally, had een Gestapo-villa in Potsdam.

De dochter van Ursula en Béla, Yvonne, trouwt op 18.4.1966 in Den Haag. Half vorstelijk Europa is aanwezig. Prins Philip staat helemaal links, haar ouders rechts.

Karl von Hessen's vader Christoph was een medewerker van Göring. Hij leidde de FA en was piloot. Karls' moeder Sophia is de zus van Prins Philip.

Yvonne en Karl von Hessen gaan zijn voorouderlijk slot Friedrichshof beheren. Dat werd een luxe golf-hotel nadat het een tijd het hoofdkwartier voor de Amerikanen was na 1945.

Finstergrün is vanaf de jaren '70 een vakantieoord voor christelijke jongeren gebleven.

Als moeder Ursula is overleden, ruimt de familie de zolder op. Deze koffer belandt in 2004 bij Sotheby's Amsterdam. Er zat een verhaal in.

Bij de koffer hoorden albums met beschreven ansichtkaarten. Zo startte een reis door 150 jaar Europa.

Het hemelbed werd bij de veiling van 1941 gekocht door Dr. Kreisel voor Burg Burghausen in München. Daar staat het tot op de dag van vandaag.